سیستم دیوار برشی فولادی در دهه­های اخیر مورد توجه محققان و مهندسان قرار گرفته است. طراحی دیوارهای برشی فولادی معمولاً با اختصاص کل برش طبقه به ورق­ها و طراحی قاب­های پیرامونی برای تمام نیروی انتقال یافته از ورق­ها به قاب­های پیرامونی انجام می­گیرد و از مشارکت قاب­ها در تحمل برش طبقه صرف­نظر می­گردد. در این تحقیق ابتدا یک روش طراحی مبتنی بر ظرفیت دیوارهای فولادی و قاب­های پیرامونی براساس ظرفیت مورد نیاز برشی در طبقات ساختمان ارائه شده است. سپس دیوارهای فولادی با توجه به منحنی­های اندرکنش قاب-ورق (PFI) برای درصدهای مختلفی از برش طبقات طراحی و پارامترهای لرزه­ای آنها با استفاده از مدل­سازی عددی و نرم­افزاری با یکدیگر مقایسه گردیده­اند. نتایج بدست آمده بیانگر آن است که استفاده از روش­های رایج طراحی و اختصاص کل برش طبقه به دیوار فولادی و صرف­نظر از ظرفیت قاب پیرامونی می­تواند منجر به طراحی دست بالا برای سیستم گردد. در حالیکه اگر طرح لرزه­ای این سیستم با در نظر گرفتن مجموع ظرفیت ورق فولادی و قاب پیرامونی انجام گردد طراحی سیستم به مراتب مهندسی­تر و اقتصادی­تر می­گردد.