|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
3 نتیجه برای شمس
سیده فیروزه عسگری ارجنکی، شمس الدین هاشمی،
دوره 12، شماره 23 - ( بهار و تابستان 1397 )
چکیده
در این مقاله به بررسی تأثیر فاصلهی بین گلمیخهای برشی روی عملکرد ورق فولادی در دیوارهای برشی مرکب فولادی- بتنی پرداخته شده است. فاصلهی گلمیخهای برشی یک پارامتر تأثیرگذار روی کمانش موضعی ورق فولادی و درصد عملکرد مشترک بین ورق فولادی و پانل بتنی در دیوارهای برشی مرکب فولادی- بتنی میباشد. دیوارهای برشی مرکب فولادی- بتنی از دیوار بتنی ضخیم با صفحات فولادی به عنوان تقویتکننده تشکیل شده اند. صفحات فولادی به وسیلهی گلمیخهای برشی به پانل بتنی متصل میشوند. در دیوارهای برشی مرکب با تعداد گلمیخهای برشی کافی، دیوار بتنی ورق فولادی را مهار کرده و از کمانش آن قبل از جاری شدن جلوگیری میکند. در نتیجه ورق فولادی با تسلیم شدن در برش در مقابل برش طبقات مقاومت میکند. ظرفیت تسلیم ورق فولادی تحت برش در دیوار برشی مرکب میتواند به طور قابل توجهی بیشتر از ورق فولادی معادل در دیوار برشی فولادی باشد. زیرا در دیوار برشی فولادی، ورق فولادی در اثر فشار قطری کمانش میکند و برش فقط توسط عمل ناحیه کششی، تحمل میگردد. در این پژوهش با استفاده از روش اجزاءمحدود بار کمانشی الاستیک ورق فولادی متصل شده به یک طرف پانل بتنی مسلح تحت بار برشی بررسی شده است. حداکثر فاصلهی بین گلمیخهای برشی برای جلوگیری از کمانش موضعی ورق فولادی قبل از جاری شدن با استفاده از ضرایب کمانش یکطرفه ورق فولادی محاسبه میشود. به دلیل اینکه وظیفه مهم و اصلی دیوار برشی مرکب فراهم کردن مقاومت و سختی برشی است، بنابراین تأثیر فاصلهی مختلف گلمیخهای برشی روی درصد عملکرد کامپوزیت ورق فولادی و پانل بتنی و طول توسعه دیوار برشی مرکب فولادی- بتنی بررسی میشود. نتایج بدست آمده با نتایج حاصل از آییننامه AISC 2010
مقایسه شده و پیشنهاداتی ارائه شده است.
مهدی سالمی، شمس الدین هاشمی،
دوره 14، شماره 27 - ( بهار 1399 )
چکیده
با وجود آنکه دیوارهای برشی بتن مسلح از سختی برون صفحه بالایی برخوردارند، دیوارهای برشی فولادی سختی برون صفحه کمی دارند. برای جلوگیری از کمانش این دیوارها، ورقهای فولادی را توسط برشگیرهایی به پانل بتنی متصل میکنند (دیوارهای برشی مرکب). یک راهحل مناسب برای محدود کردن تغییر شکل جانبی ناشی از خمش دیوارهای برشی در سازههای مرتفع، همبند کردن آنها است. در این مقاله به بررسی رفتار دیوارهای برشی مرکب همبند پرداخته شده است. نتایج نشان میدهند، تنشهای ایجاد شده در سیستم دیوارهای برشی همبند نسبت به سیستم دیوارهای برشی مجزا کاهش یافته و سختی جانبی افزایش مییابد. البته، افزایش صلبیت تیرهای همبند از حدی به بعد تاثیر قابل توجهی بر رفتار الاستیک این سیستم نمیگذارد. بنابراین رابطهای پیشنهاد شده که میتواند به طور تقریبی ابعاد مقطع تیرهای همبند ایدهآل را پیشبینی نماید. در شروع پژوهش یک سیستم دوگانه قاب خمشی فولادی و دیوارهای برشی مرکب مجزا 5 طبقه طراحی شده و تحلیل غیرخطی استاتیکی گردیده است و سپس این سیستم بدون هیچ تغییری به صورت همبند فرض شده و ابعاد مقطع تیرهای همبند مورد نیاز این سازه توسط رابطه پیشنهادی محاسبه شده و مجددا تحلیل غیرخطی استاتیکی گردیده است. مقایسه نتایج حاصل از این مدلها بیانگر افزایش پارامترهای مقاومتی و لرزهای دیوارهای برشی همبند نسبت به مجزا میباشد. نتایج نشان میدهند افزایش صلبیت تیرهای همبند نسبت به تیرهای ایدهآل، تاثیر چندانی در افزایش پارامترهای مقاومتی سیستم نداشته و حتی شکلپذیری سیستم کاهش پیدا میکند. بنابراین مقطع تیرهای همبند ایدهآل تعیین شده از رابطه پیشنهادی، عملکرد غیرخطی بهینهای نیز داشته است.
امیر سینا شمس، دکتر محمد سهیل قبادی،
دوره 15، شماره 32 - ( تابستان 1400 )
چکیده
در این پژوهش یک سیستم نوین مرکزگرای ترکیبی معرفی میشود. این سیستم متشکل از سیستم مرکزگرا و میراگر اصطکاکی پال میباشد. روش طراحی سیستم مرکزگرای ترکیبی توضیح و بسط داده میشود، همچنین مثال هایی از طراحی این سیستم ارائه میشود. سیستم مرکزگرای ترکیبی نه تنها دارای ظرفیت اتلاف انرژی خوبی است، بلکه میتواند تغییر مکان نسبی پسماند در سازه ها را کنترل و یا حتی حذف کند. در واقع سیستمهای مرکزگرای ترکیبی توانایی تنظیم تغییر مکان نسبی پسماند هدف (صفر یا هر مقداری) در سازه تحت بار جانبی را مانند یک سیستم کاملاً مرکزگرا دارد، علاوه بر آن مزیت اتلاف انرژی بالای میراگرهای اصطکاکی پال را نیز داراست. این سیستم مرکزگرای ترکیبی به منظور تاب آوری لرزه ای از منظر اقتصادی (قابلیت بهره برداری بی وقفه بعد از زلزله) و عملیات ساخت توسعه داده شده است. به منظور ارزیابی روش طراحی پیشنهاد شده، از سازههای مختلف کوتاه تا بلند مرتبه (3، 6، 9 و12 طبقه) که مجهز به سیستم مرکزگرا هستند و از ادبیات فنی انتخاب شدهاند استفاده میشود و بر اساس روش معرفی شده طراحی مجدد میشوند. سپس این سازهها تحت آنالیزهای چرخه ای مورد بررسی قرار میگیرند. تغییر مکان نسبی پسماند و ظرفیت اتلاف انرژی از جمله پارامترهایی از پاسخ سازه هستند که در این پژوهش بررسی میشوند. نتایج نشان میدهد که معادلات طراحی پیشنهاد شده با دقت مناسب عملکرد هدف سازه (تغییر مکان نسبی پسماند هدف) با سیستم مرکزگرای ترکیبی را تأمین میکند و به وضوح برتری سیستم مرکزگرای ترکیبی به هر یک از سیستمهای کاملاً مرکزگرا و پال مشخص میشود.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
