|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
1 نتیجه برای نوفرستی
دکتر حامد نوفرستی، مهندس محمدحسین رزمخواه، دکتر محسن گرامی،
دوره 18، شماره 43 - ( بهار 1403 1403 )
چکیده
در روند اجرای سازه‌های فولادی با اتصالات پیچی، ابتدا پیچ‌ها توسط کارگران به‌صورت موقت بسته شده و به اصطلاح سفت می‌شوند، در این متن آن را بست اولیه نامیده‌ایم. پس از اجرای اتصالاتِ چند قسمت مختلف به‌صورت بست اولیه، در مراحل بعدی ساخت، پیچ‌های اتصال پیش‌تنیده می‌گردد؛ به‌طوری‌که حداقل نیروی پیش‌تنیدگی آیین‌نامه‌ای در آن‌ها ایجاد شود. در این متن مرحلۀ پیش‌تنیده‌کردن پیچ‌های اتصال فلنجی با عنوان بست ثانویه شناخته می‌شود. بنابراین در روند اجرای سازه های فولادی با قاب خمشی به کمک اتصالات از پیش پذیرفتۀ ورق انتهایی، اثرات توالی ساخت از اهمیت قابل‌توجهی برخوردار است، چراکه در دوران ساخت، با توجه به حالت های مختلف ساخت حاکم بر شرایط اجرای پروژه، تأخیر در بست ثانویۀ اتصالات، عدم تکمیل سیستم مهار جانبی سازه و از طرفی احتمال رخ‌داد زلزله های با بزرگای مختلف میتواند منجربه خرابی سازه به‌صورت موضعی و یا کلی شده و نهایتاً منجربه تحمیل هزینه های گزاف بر پروژه گردد. در این تحقیق از شتاب‌نگاشت‌های پیشنهادی توسطFEMA-P695 (ATC-63) با ماهیت دور از گسل استفاده گردید و سپس با استفاده از منحنی‌های شکنندگی به بررسی میزان آسیب‌پذیری اتصال BUEEP پرداخته شده است. با عدم اجرای بست ثانویه در سازه، رفتار اتصالات به‌صورت نیمه‌صلب بوده و بحث میرایی و کاهش نیاز لرزه‌ای ناشی از آن محسوس‌تر می‌باشد. این روند بیش‌تر در شتاب‌های پایین‌تر قابل‌مشاهده بود. به‌طورکلی در سطوح عملکرد جزئی و متوسط، تأثیر عدم اجرای بست ثانویه با توجه به لقی اتصالات و نیاز به دریفت‌های پایین‌تر تا رسیدن به این سطح از عملکرد، بیش‌تر می‌باشد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
