|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای آستنیت باقیمانده
دکتر امیر مصطفی پور، دکتر توحید سعید، مهندس علی ابراهیم پوراسنجان، دوره 9، شماره 18 - ( 2-1394 )
چکیده
فولادهای TRIP که یکی از انواع فولادهای استحکام بالای پیشرفته می باشند به دلیل دارا بودن ترکیب بسیار مناسبی از استحکام و شکلپذیری در دهههای اخیر مورد توجه پژهشگران قرار گرفتهاند. آستنیت باقیمانده در ریزساختار علت اصلی خواص مکانیکی مناسب این فولادهاست که با اعمال تغییر شکل مکانیکی به مارتنزیت تبدیل می شود و باعث بهبود خواص مکانیکی فولاد می گردد. ریزساختار خاص فولادهای TRIP از طریق یک عملیات حرارتی دو مرحلهای شامل آنیل میان بحرانی و پیرسازی میانی حاصل میگردد. دمای هریک از این مراحل تاثیر بسزایی بر ریزساختار نهایی و خواص مکانیکی دارد. در این تحقیق اثر دمای مراحل دوگانه در ریزساختار فولادهای با ترکیب Fe-0.2C-1.5Si-1.5Mnمورد مطالعه قرار گرفت. سه دمای 770، 790 و 810 درجه سانتیگراد برای عملیات آنیل و نیز سه دمای 370، 350 و 330 درجه سانتیگراد برای عملیات پیرسازی میانی انتخاب گردید. برای اندازه گیری مقدار آستنیت باقیمانده از آزمایش پراش اشعه ایکس استفاده شد. استحکام و شکل پذیری فولادها نیز از طریق تست کشش حاصل گردید. با افزایش دمای آنیل میان بحرانی مقدار آستنیت باقیمانده، درصد وزنی کربن در آستنیت و استحکام ابتدا افزایش و سپس کاهش می یابد. همچنین مقدار آستنیت باقیمانده و درصد وزنی کربن در آن با بالا رفتن دمای پیرسازی، کاهش می یابد که باعث کاهش استحکام و شکل پذیری می گردد.
ایمان حاجیان نیا، مرتضی شمعانیان، مسعود عطاپور، دوره 12، شماره 24 - ( 10-1397 )
چکیده
در این تحقیق به بررسی تأثیر فرآیند نورد و عملیات ترمو مکانیکی جدید جهت دستیابی به ریز ساختار فولاد 1100 TRIP فوق استحکام بالای پیشرفته پرداخته شده است. بررسی های ریزساختاری فولاد حاصل توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی ریز ساختاری با زمینه فریتی همراه با فازهای بینیت، مارتنزیت و آستنیت باقی مانده را نشان داد. اندازه دانه ها پس از فرآیند نورد و عملیات ترمو مکانیکی حدود 1 میکرون بدست آمدند. نتایج پراش اشعه ایکس میزان 15 درصد حجمی آستنیت باقیمانده را برای فولاد 1100 TRIP مشخص نمود. میزان تنش کششی نمونه ها ارزیابی شد و استحکام نمونه ها بالای MPa 1000 و ازدیاد طول فوق العاده ای برای فولاد 1100 TRIP بدست آمد. نتایج نشان دادند که با تنظیم ترکیب شیمیایی و عملیات ترمومکانیکی پیشنهادی جدید، دستیابی به استحکام بسیار زیاد در فولاد 1100 TRIP با انعطاف پذیری حدود 25 درصد همراه با کار سختی قابل توجه امکانپذیر است. همچنین مشخص شد در زوایای 45،0 و90 نسبت به جهت نورد رفتار این فولاد تقریبا یکسان بوده و می تواند به طور گسترده ای برای شکل دهی و جوش پذیری مورد استفاده قرار گیرد. بررسی نمونههای شکست نشان داد، دانههای ریز فاز ها دارای شکست نسبتاً نرم هستند همچنین شکستگی با دیمپلهای تقریباً هم محور مشخص شد و کندگیها دارای ناخالصیهایی بود که باعث اشاعه ترک و شکست در حین تغییر شکل پلاستیک شدند.
|
|
|
|
|
|