کیفیت مناسب اتصالات در سازه­ های فولادی عامل اصلی یکپارچگی سیستم­های سازه­ ای بوده و تخریب بسیاری از ساختمان­های فولادی در زلزله­ های شدید ناشی از مشکل اتصالات تعیین شده است. یک اتصال ضعیف و نامناسب می­تواند منجر به یکسری زوال­های پی درپی و بنیادی در سازه­ های فولادی گردد. با ایجاد اتصالات تیر به ستون مناسب می­توان به ارتقای کیفیت ساخت کمک شایانی نمود. در این تحقیق، ابتدا به طراحی یک اتصال ورق انتهایی تیر به ستون بر اساس آیین نامه فولاد آمریکا پرداخته می­شود، سپس برای نیل به اهداف این تحقیق و با توجه به اینکه در ستون­های جعبه­ ای جوش دادن بعد چهارم ورق پیوستگی با توجه به نحوه اجرای این ستون­ها به خوبی انجام نمی­پذیرد، در نتیجه ورق پیوستگی از اتصال ورق انتهایی تیر به ستون طراحی شده حذف خواهد شد و مطالعه بر روی این اتصالات بدون ورق پیوستگی انجام می­پذیرد، به همین منظور در این تحقیق به بررسی رفتار دو اتصال با پیچ­های معمولی و پیچ­های بلند پرداخته می­شود، که در حقیقت در اینجا بار به صورت دو بار افزایشی و چرخه­ ای بر اتصالات نام برده اعمال خواهد شد. در انتها نمودار­های لنگر- دوران برای بار افزایشی برای هر یک از این دو اتصال رسم و با توجه به مقایسه نمودار­ها، اطلاعاتی در مورد شکل پذیری، مقاومت و میزان بار نهایی به دست آمد. سپس با قرار دادن بار چرخه­ ای بر روی نمونه­ ها به نمودار­های هیسترزیس مورد نظر برای هر یک از این دو اتصال دست می­یابیم که از مقایسه این دو نمودار نیز به برتری تمام عیار اتصال با پیچ بلند نسبت به اتصال با پیچ معمولی در مورد مقاومت و بار نهایی دست خواهیم یافت.