|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای تحلیل احتمالاتی
محمد رضاییپژند، فرزاد شهابیان، محسن بمبائیچی، دوره 8، شماره 16 - ( 2-1393 )
چکیده
در تحلیل و طراحی قابهای فولادی، عاملهای گوناگونی وجود دارند که عدم قطعیت هر یک از آنها میتواند اثر
قابل توجهی در ایمنی سازه داشته باشد. در این میان، سختی پیوندهای تکیهگاهی، سختی پیوندهای تیر به ستون و سختی تکیهگاه جانبی یا مهاربند، به سبب عدم قطعیتهایی مانند چگونگی ساخت، اجرا، نصب و الگوسازی عضوها و پیوندهای سازههای فولادی، میتوانند به عنوان نمونههایی از این متغیرها پنداشته شوند. در این مقاله، نخست، بر پایهی حل دقیق معادلهی دیفرانسیل تیر اولر- برنولی، ماتریس پایداری قابهای فولادی ساده و دروازهای با عضوهای منشوری و نامنشوری و پیوندها و تکیهگاههای نرم در دسترس قرار میگیرد. باید افزود، نرمی پیوندها با فنرهای دورانی و انتقالی خطی الگوسازی
میشوند. سپس، با حل چند نمونه عددی، درستی و دقت روش پیشنهادی در تحلیل پایداری یقین اندیشانه وارسی میگردد. در ادامه، از روش شبیهسازی مونت کارلو برای برآورد احتمال شکست در پایداری این گونه قابها بهرهجویی خواهد شد.
در این میان، سختی دورانی پیوندهای تیر به ستون، سختی دورانی پیوندهای ستون به تکیهگاه و سختی انتقالی تکیهگاه جانبی، به عنوان متغیرهای تصادفی اختیار میشوند. بر این پایه، صدهزار مرتبه از رابطهسازی پیشنهادی برای یافتن بار کمانشی
قابهای شبیهسازی شده، بهرهجویی میگردد و اثر تغییرهای ضریب پراکندگی و گونهی تابع توزیع احتمال متغیرهای تصادفی در مقاومت کمانشی سازههای یاد شده مورد ارزیابی میگیرد. افزون بر اینها، حساسیت احتمال شکست در پایداری قابهای فولادی ساده و دروازهای، نسبت به عدمقطعیت در سختی پیوندها و تکیهگاهها بررسی میشود.
محسن بمبائی چی، میلاد غفاری، دوره 11، شماره 21 - ( 6-1396 )
چکیده
عاملهای گوناگونی در تحلیل و طرح قابهای فولادی وجود دارند که تصادفی پنداشتن هر یک از آنها میتواند اثر قابلتوجهی در ایمنی سازه داشته باشد. در این میان، سختی نخستین پیوند تیر به ستون، میتواند به عنوان یکی از این عاملها پنداشته شود. بر این پایه، در این مقاله، اثر عدم قطعیت در سختی نخستین پیوندهای BUEEP، WFP و BSEEP، از میان پیوندهای سخت (اتصالات گیردار) از پیش تاییدشده آییننامه فولاد ایران، بر جابهجایی نسبی یک قاب فولادی مورد ارزیابی قرار میگیرد. در آغاز، سختی نخستین پیوندها با روش مکانیکی آییننامه اروپایی (EC3) و راهکار عددی جزءهای محدود بر پایه نرمافزار تجاری آباکوس (ABAQUS) الگوسازی میشود. با سنجش پاسخهای دو روش با یافتههای آزمایشگاهی، سختی به دست آمده از راهکار جزءهای محدود به عنوان سختیهای مناسبتر اختیار میگردند. در ادامه، برای انجام تحلیل احتمالاتی، روش شبیهسازی مونتکارلو به کار میرود. باید افزود، برای سختی هر یک از پیوندها، توزیعهای یکنواخت، نرمال و لگنرمال با ضریبهای پراکندگی 5 تا 20 درصد در نظر گرفته میشود و جابهجایی نسبی قاب برای هزار نمونه شبیهسازی در دسترس قرار میگیرد. پاسخهایی که مقدار آنها از جابهجایی نسبی مجاز آییننامه بیشتر باشد، بیانگر شمار شکست در سازه است. بر این پایه، سازه 72000 مرتبه تحلیل میگردد و به ارزیابی احتمال شکست آن پرداخته خواهد شد. در ادامه، قابلیت اعتماد قاب از نمودارهای تابع توزیع تجمعی پاسخها (CDF)، به دست میآید. همچنین، یک ضریب کاهنده برای دستیابی به قابلیت اعتماد 100 درصد و هماهنگی تغییرمکان جانبی قاب با مقدار مجاز آییننامه ایران در دسترس قرار میگیرد.
|
|
|
|
|
|