|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای تحلیل استاتیکی غیرخطی
پروفسور سید مهدی زهرائی، مهندس عبدالله چراغی، دوره 9، شماره 17 - ( 1-1394 )
چکیده
مهاربندهای همگرا یکی از متداولترین سیستمهای باربر جانبی سازهها میباشند که به دلیل سهولت اجرا و هزینه کمتر نسبت به قابهای خمشی همواره مورد توجه بودهاند، ولی رفتار غیرشکلپذیر آنها پس از کمانش عضو فشاری سبب افت محسوس عملکرد آنها میگردد. لذا همواره محققین مختلف سعی در ارائه راهکارهایی جهت مقابله با این ضعف نمودهاند. در این مقاله اثر کاربرد نبشی فولادی در مهاربند شیاردار قبل از صفحهاتصال کناری جهت جلوگیری از کمانش زود هنگام آن مورد مطالعه قرار گرفته است. جهت شناسایی رفتار عضو پیشنهادی، از تحلیلهای استاتیکی غیرخطی توسط نرمافزار اجزای محدود ABAQUS استفاده گردید. نتایج حاکی از بهبود عملکرد چرخهای و افزایش شکلپذیری مهاربند همگرا بوده که با توجه به سهولت اجرای آن میتواند به عنوان سیستم موثر در استهلاک انرژی زلزله بکار رود. مقایسه منحنیهای هیسترزیس نمونه پیشنهادی با مهاربند معمولی گویای رفتار متقارن و پایدارتر بوده و تا تغییرمکان حدود 3 سانتیمتر نیز افت مقاومت و سختی در آن دیده نمیشود، لیکن مهاربند معمولی در تغییرمکان چرخهای حدود 1 سانتیمتر دچار کمانش شده است.
عبدالله چراغی، دوره 15، شماره 34 - ( 11-1400 )
چکیده
در این مقاله با بررسی رفتار مهاربندهای همگرا، راهکاری جهت بهبود عملکرد آنها ارائه گردیده است. استفاده از مقطع دوبل ناودانی از پرکاربردترین پروفیلها در عضو اصلی مهاربند محسوب شده که به دلیل عدم تقارن محسوس ممان اینرسی و بالطبع نسبت لاغری و شعاع ژیراسیون نسبت به دو محور اصلی، عملاً وقوع کمانش زود هنگام نسبت به محور ضعیفتر موجب رفتار غیر شکلپذیر و از دست رفتن قسمتی از ظرفیت مقطع میگردد. همچنین در مرحله طراحی نیز ظرفیت باربری فشاری مجاز مقطع، تابع محور ضعیفتر بوده که موجب غیر اقتصادی شدن آن میشود. لذا با توجه به بررسیهای انجام شده بر روی پروفیلهای ناودانی، مقاطع دوبل در سایزهای مختلف به 2 گروه ضعیفتر نسبت به محور X و نسبت به محور Y تقسیم بندی شده و ضعف آنها با افزودن ورق یا پروفیلهای فولادی به منظور یکسان سازی ممان اینرسی نسبت به هر دو محور جبران گردیده است. سپس تأثیر پروفیل اصلاح شده با استفاده از تحلیلهای استاتیکی غیرخطی توسط نرمافزار اجزای محدود آباکوس مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاکی از بهبود محسوس عملکرد لرزهای مهاربند داشته به طوری که ظرفیت جذب نیروی فشاری به ترتیب به میزان 25-11 درصد در نمونههای مختلف ارتقا یافته است. با توجه به سهولت اجرا و افزایش هزینه نسبتاً پایین به نظر میرسد استفاده از روش مذکور میتواند جهت بهبود عملکرد مهاربندهای همگرا در دستور کار قرار گیرد.
|
|
|
|
|
|