استفاده از انواع میراگرهای منفعل در سازه‌ها جهت بهبود مشخصات دینامیکی سازه و کاهش نیروی زلزله یکی از مواردی است که همواره مورد توجه مهندسین قرار گرفته است. فلسفه استفاده از اینگونه میراگرها بر ایجاد سیستمهای جاذب انرژی قابل تعویض جهت تمرکز خسارتها در آنها و کاهش خسارتهای سازه‌ای در اعضاء اصلی است. عملکرد لرزه‌ای مناسب، قیمت نسبتاً پایین و سهولت در طراحی و اجرا از مزایای این نوع میراگرها بوده، لیکن عدم امکان تغییر در مشخصات سیستم کنترل متناسب با نوع و میزان نیروی وارده، موجب افت عملکرد و کاهش راندمان عملکرد آنهاست. در این تحقیق در ابتدا یک میراگر چندسطحی غیرفعال لوله‌در‌لوله نوین با قابلیت تغییر سختی، مقاومت و میزان جذب انرژی در سطوح مختلف جهت کاهش ارتعاشات لرزه‌ای سازه‌ها ارائه گردیده و عملکرد آن در سه سازه 5، 10 و 15 طبقه با انجام تحلیلهای دینامیکی غیرخطی فزاینده با استفاده از نرم‌افزار SAP2000 مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آنست که علیرغم تفاوت ماهیت زلزله‌های انتخابی و مولفه‌های دینامیکی آنها نظیر مدت تداوم و نیز محتوای فرکانسی، در تمامی آنها میراگر پیشنهادی سبب بهبود محسوس عملکرد سازه گردیده که موید عملکرد موثر در بهسازی سازه‌ها تحت زلزله‌های مختلف به واسطه سختی و مقاومت متغیر آن است. همچنین نتایج تحلیلهای دینامیکی فزاینده گویای افزایش سطح عملکرد سازه و افزایش ظرفیت جذب انرژی آن است. شتاب طیفی حداکثر مود اول سازه قاب خمشی 5، 10 و 15 طبقه به ترتیب مقادیر 75/4، 53/4 و 36/3  ثبت گردید که موید روند نزولی محسوس پارامتر مذکور با افزایش تعداد طبقات قاب می‌باشد. همچنین مقادیر مذکور در سازه دارای میراگر به ترتیب 95/5، 98/4 و 93/3 حاصل گردید. مقایسه نمودارهای میانه، موید تفاوت محسوس در رفتار سازه قاب خمشی و قاب دارای میراگر پیشنهادی است به طوری که با افزایش شتاب طیفی و در نتیجه افزایش تغییرمکان نسبی طبقات، افت محسوس عملکرد سازه و افقی شدن منحنی رفتاری در اثر فقدان سختی و مقاومت لازم در قاب خمشی قابل مشاهده است. لیکن در هر سه سازه، اتصال میراگر پیشنهادی موجب بهبود عملکرد در نتیجه کاهش تغییرمکانهای نسبی طبقات بوده و حتی در انتهای نمودار نیز ظرفیت قابل ملاحظه‌ای در سازه جهت مقابله با نیروهای جانبی وجود دارد. به نظر می‌رسد میراگر پیشنهادی در عین سادگی، قابلیت اجرا و هزینه نسبتاً پایین، از عملکرد مناسب و قابل قبول در کاهش دامنه ارتعاشات و در نتیجه نیروی وارد به سازه برخوردار باشد.