|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
1 نتیجه برای روش مکانیکی
محسن بمبائی چی، میلاد غفاری، دوره 11، شماره 21 - ( 6-1396 )
چکیده
عاملهای گوناگونی در تحلیل و طرح قابهای فولادی وجود دارند که تصادفی پنداشتن هر یک از آنها میتواند اثر قابلتوجهی در ایمنی سازه داشته باشد. در این میان، سختی نخستین پیوند تیر به ستون، میتواند به عنوان یکی از این عاملها پنداشته شود. بر این پایه، در این مقاله، اثر عدم قطعیت در سختی نخستین پیوندهای BUEEP، WFP و BSEEP، از میان پیوندهای سخت (اتصالات گیردار) از پیش تاییدشده آییننامه فولاد ایران، بر جابهجایی نسبی یک قاب فولادی مورد ارزیابی قرار میگیرد. در آغاز، سختی نخستین پیوندها با روش مکانیکی آییننامه اروپایی (EC3) و راهکار عددی جزءهای محدود بر پایه نرمافزار تجاری آباکوس (ABAQUS) الگوسازی میشود. با سنجش پاسخهای دو روش با یافتههای آزمایشگاهی، سختی به دست آمده از راهکار جزءهای محدود به عنوان سختیهای مناسبتر اختیار میگردند. در ادامه، برای انجام تحلیل احتمالاتی، روش شبیهسازی مونتکارلو به کار میرود. باید افزود، برای سختی هر یک از پیوندها، توزیعهای یکنواخت، نرمال و لگنرمال با ضریبهای پراکندگی 5 تا 20 درصد در نظر گرفته میشود و جابهجایی نسبی قاب برای هزار نمونه شبیهسازی در دسترس قرار میگیرد. پاسخهایی که مقدار آنها از جابهجایی نسبی مجاز آییننامه بیشتر باشد، بیانگر شمار شکست در سازه است. بر این پایه، سازه 72000 مرتبه تحلیل میگردد و به ارزیابی احتمال شکست آن پرداخته خواهد شد. در ادامه، قابلیت اعتماد قاب از نمودارهای تابع توزیع تجمعی پاسخها (CDF)، به دست میآید. همچنین، یک ضریب کاهنده برای دستیابی به قابلیت اعتماد 100 درصد و هماهنگی تغییرمکان جانبی قاب با مقدار مجاز آییننامه ایران در دسترس قرار میگیرد.
|
|
|
|
|
|