|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای شاخص عملکرد
دکتر محمد بهمنی، مهندس اشرف صادق مقدسی، دکتر سید عبدالنبی رضوی،
دوره 16، شماره 36 - ( 7-1401 )
چکیده
میراگرهای ویسکوز یکی از سیستم‌های کنترل غیر فعال است که سبب میشود تقاضای لرزهای المان‌های سازهای ساختمان کاهش یابد و خرابی ساختمان به حداقل رسد. از طرفی چینش مناسب میراگرهای ویسکوز در افزایش عملکرد آن بسیار موثر است و از لحاظ اقتصادی استفاده از میراگر ویسکوز در تمامی طبقات به صرفه نمی‌باشد. در این پژوهش میراگرهای ویسکوز بر اساس چهار روش توزیع شامل توزیع ضریب میرایی به صورت یکنواخت، توزیع متناسب با نیروی برشی طبقات، توزیع براساس انرژی کرنشی برشی طبقات و توزیع براساس انرژی کرنشی برشی طبقات موثر، بر اساس FEMA 356 طراحی میگردند. با هدف یافتن روش توزیع بهینه، پاسخهای لرزهای سازه شامل حداکثر نسبت دریفت، حداکثر شتاب نسبی طبقات و انرژی کرنشی، استخراج شده و نتایج حاصل از بهسازی به چهار روش ذکر شده با شاخصهای عملکرد پیشنهادی مقایسه میشود. در این تحقیق با معرفی دو شاخص عملکرد جدید که شامل وزن دهی به پارامترهای مختلف پاسخ سازه با توجه به سطوح عملکرد متفاوت می‌باشد، پاسخهای ساختمان تحت روشهای متفاوت توزیع میرایی مورد بررسی و مقایسه قرار‌گیرد. با توجه به اثر هر یک از روشهای توزیع ضریب میرایی بر شاخصهای عملکرد پیشنهادی سازه، می‌توان اذعان داشت که توزیع ضریب میرایی براساس طبقات موثر در مقایسه با سایر روشهای توزیع ضریب میرایی، از عملکرد مناسب‌تری برخوردار است. نتایج حاصل از تحلیل تاریخچه زمانی نشان داد استفاده از میراگرهای ویسکوز در ساختمان های محک به صورت میانگین باعث بهبود 50 درصدی در شاخص عملکرد سازه‌های متوسط و بلند مرتبه و همچنین بهبود 40 درصدی در شاخص نیروی سازه‌های متوسط و بلند مرتبه که تحت شتاب نگاشت حوزههای دور قرار گرفتهاند میشود.
مهندس مجتبی باجلان، دکتر سید مهدی زهرائی،
دوره 20، شماره 45 - ( 9-1403 )
چکیده
یکی از روش های جلوگیری از انتقال مستقیم نیروی زلزله از زمین به سازه، جداسازی لرزه ای است. درواقع در جداسازی لرزه ای، هدف اصلی کاهش مقدار شتاب‌ها و نیروهایی است که در اثر زلزله به سازه منتقل می شود. این هدف با نصب سازه بر روی لایه‌های جداکننده که انعطاف‌پذیری افقی زیادی دارند انجام می گیرد. به این ترتیب هنگام زلزله که زمین زیر سازه به شدت ارتعاش می کند، حرکات چندانی به سازه منتقل نمی شود. در این پژوهش به ارائۀ یک شاخص جدید جهت مقایسۀ عملکرد سیستم جداسازی پایه پرداخته شده است که می‌تواند باعث طراحی سیستم جداسازی پایه با عملکرد بهتر برای سازه گردد. با استفاده از این شاخص به نام عملکرد نسبی وزنی (WRPI)، می توان عملکرد سازه و سیستم جداسازی پایه را علاوه بر درنظرگرفتن مقدار انرژی کرنشی جذب شده در سازه و جداساز، برای مقدار شتاب ماکزیمم و جابه‌جایی ایجاد شده در سازه و جداساز نیز مقایسه و طراحی کرد. جهت بررسی کارایی شاخص پیشنهادی و مقایسه با شاخص های پیشین، یک قاب خمشی فولادی شش طبقه با و بدون جداساز مورد مطالعه قرار گرفت. به صورت کلی شاخص WRPI نسبت به شاخص های مورد استفادۀ پیشین، دارای کارایی و عملکرد بهتری به ویژه در سازه های حساس به شتاب و تغییر شکل های بین طبقه ای می باشد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
