|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
5 نتیجه برای ضریب رفتار
محمد قاسم وتر، وحید ملصقی، دوره 1، شماره 1 - ( 10-1384 )
چکیده
در این مقاله، نوع جدیدی از مستهلک کننده های انرژی که جهت شکل پذیر کردن سیستم قابهای با مهاربندی هم مرکز (CBF) بکار میرود، معرفی میشود. اساس کارکرد این المانهای پیچشی شکل پذیر، جلوگیری از کمانش مهاربندها در زمان وقوع زلزله میباشد. بدین منظور المانهای پیچشی شکل پذیر، باید به نحوی طراحی گردند که قبل از آنکه مهاربند به بار بحرانی کمانشی خود برسد، به تسلیم رسیده و انرژی ورودی زلزله به سازه را، جذب نموده و آن را مستهلک نماید. هنگام وقوع زلزله، عضو مستهلک کننده قسمت قابل توجهی از انرژی ورودی به سازه را با ورود به مرحله غیرخطی و تشکیل مفاصل پلاستیک مستهلک مینماید. با این روش از ورود دیگر اعضای سازه به مرحله غیرخطی و همچنین کمانش اعضای مهاربندی جلوگیری شده یا به تعویق میافتد. از مهمترین اهداف این مطالعات شکل پذیر کردن هر چه بیشتر قابهای CBF، بوسیله کاربرد المانهای پیچشی شکل پذیر با هزینه های اقتصادی ارزان، در مقاوم سازی لرزه ای اینگونه از سازه ها میباشد. هدف از این تحقیق مشخص کردن مقدار جذب و استهلاک کل انرژی ورودی به سازه و تعیین میزان شکل پذیری و ضریب رفتار سازه قابهای مهاربندی شده هم مرکز با المان پیچشی میباشد.
امین قلی زاد، مهدی سعدآبادی فراهانی، دوره 11، شماره 22 - ( 7-1396 )
چکیده
بعد از زلزله نورثریج اتصال با مقطع کاهش یافته جهت بهبود عملکرد اتصالات پیشنهاد گردید. در ویرایش اخیر مبحث دهم مقررات ملی، تشکیل مفاصل پلاستیک انتهای تیرها در خارج از محدوده اتصال به ستون ملزم گردیدهاست. استفاده از تیر با مقطع کاهش یافته راهکار موثری برای این منظور میباشد. در این تحقیق جزئیات جدیدی برای این اتصال که شامل ترکیبی از حالت جان کاهش یافته و جان موجدار می باشد پیشنهاد و ضمن مقایسه با گزینههای دیگر مدلی برای توصیف رفتار این اتصال جدید تهیه میشود. برای این منظور از نتایج تحلیل مدل اتصال به روش اجزای محدود استفاده شدهاست. سپس ساختمان فولادی با سیستم قاب خمشی ویژه در حضور تیر با مقطع کاهش یافته طرح و با استفاده از نرم افزار تحلیل غیر خطی در محدوده غیرارتجاعی تحلیل و رفتار کلی سازه با جزئیات اتصال جدید و معمولی بررسی میشود که شامل بررسی شکلپذیری و تعیین ضریب رفتار میباشد. تحلیل موضعی اتصالات، افزایش 9 درصدی ظرفیت چرخش پلاستیک در صورت استفاده همزمان از جان موجدار و کاهش یافته را نشان می دهد هرچند افزایش در ضریب رفتار قابهای فولادی مدل شده با چنین اتصالی چندان قابل توجه نبوده است.
محمدرضا فرج پور، دوره 12، شماره 24 - ( 10-1397 )
چکیده
یکی از روشهای بهبود رفتار لرزهای قابهای خمشی و ممانعت از ترد شکنی اتصالات آنها، استفاده از اتصالات استخوانی میباشد.
در این مقاله با ایجاد مدلهای المان محدود اتصالات استخوانی و ارزیابی دقت آنها با نتایج آزمایشگاهی موجود، توزیع تنش و مکانیزمهای شکست این اتصالات بحث شده است. همچنین توصیه آیین نامه Fema در هندسه اتصالات استخوانی مد نظر قرار گرفته است. در ادامه تحقیق رفتار لرزهای سیستم قابهای خمشی با اتصالات استخوانی، از طریق محاسبه و آنالیز عددی چندین نمونه بررسی و برای بیان برتری این سیستم، پارامترهای لرزهای آن محاسبه و با پارامترهای لرزهای سیستم قاب خمشی ویژه با اتصالات متعارف استفاده شده در چند سازه متعارف مقایسه شده است. بر اساس نتایج حاصله، ضریب رفتار سازه تابع زمان تناوب اصلی سازه بوده و با افزایش آن افزوده میشود. افزایش نرخ ضریب رفتار سیستم با مقاطع کاهش یافته بر مبنای زنام تناوب، بیشتر از قاب خمشی ویژه است. ضریب رفتار سازه شکل پذیر با اتصالات کاهش یافته تقریباً 20 درصد بیشتر از سازههای مشابه با اتصالات متعارف است. بررسی اتصالات متعارف تیر به ستون در سازههای فولادی نشان دهنده عدم توزیع تنش یکنواخت تنش و تمرکز شدید آن در محل جوش میباشد که منجر به تسلیم اتصال در بارگذاریهای شدید لرزهای میشود. در اتصالات با مقطع کاهش یافته نسبت ماکزیمم تنش بال تیر به تنش تسلیم در حدود 80 درصد میباشد. استفاده از این اتصالات باعث بازپخش تنش در بال تیر و افزایش ضخامت موثر تیر و افزایش شکل پذیری اتصال میگردد. مقایسه دو سیستم نشان دهنده افزایش زمان تناوب 3 درصدی در استفاده از مقاطع کاهش یافته می باشد.
در مرحله الاستیک رفتار دو سیستم تقریباً یکسان بوده ولی در مرحله پلاستیک ضریب کاهش مقاومت سیستم با مقاطع کاهش یافته
23 درصد بیشتر از سیستمهای متعارف است. نتایج حاصله نشان داده است که استهلاک انرژی در سازههای ساخته شده با اتصالات کاهش یافته بیشتر است.
علیرضا مرتضایی، وحید محسنیان، دوره 13، شماره 25 - ( 4-1398 )
چکیده
استفاده از پیوندهای قائم در مهاربندیهای واگرا، علاوه بر امتیازات خاص سیستم یکی از بهترین روشهای کنترل غیرفعال در سازه است. بررسیهای انجام شده در خصوص ضریب رفتار سیستم مذکور اگرچه ارزشمند، اما محدود است. مطالعه حاضر، با هدف درک مکانیزم خرابی در قابهای مجهز به پیوندهای قائم انجام شده و طی آن، ضمن تعریف و تشریح مراحل استخراج ضرایب رفتار طلب و ظرفیت، این دو پارامتر برای قابهای ساختمانی 4 و 8 طبقه با سیستم سازهای مذکور استخراج شده است. وجه تمایز مطالعه حاضر با دیگر مطالعات مشابه در برآورد ضریب رفتار، بیان چند سطحی و استخراج آن بر اساس نیاز لرزهای و ظرفیت قاب است. بر اساس نتایج حاصل، سیستم از شکلپذیری بالایی برخوردار است؛ بهگونهای که استفاده از ضریب رفتار طراحی تا 8 نیز، قابلیت اعتماد لرزهای قابل قبولی در شدتهای متوسط و بالای زلزله برای قاب تامین خواهد نمود.
مهندس رسول ساعی، دکتر مهدی پورشاء، دکتر کریم عابدی، مهندس محمد امین امینی، دوره 16، شماره 37 - ( 11-1401 )
چکیده
یکی از موضوعهای مهم در طراحی لرزهای سازهها، تعیین ضریب رفتار و ضریب تشدید تغییرمکان میباشد. آییننامههای لرزهای به منظور بهرهمندی از عملکرد غیرارتجاعی سازهها و تعیین حداکثر تغییرمکان جانبی واقعی آنها از این ضرایب استفاده میکنند. هدف اصلی این تحقیق، ارزیابی اثرات طول تیر پیوند و ارتفاع سازه بر زمان تناوب و همچنین ضرایب اصلاح پاسخهای لرزهای شامل ضریب رفتار و ضریب تشدید تغییرمکان در سازههای فولادی ساده با سیستم مهاربندی واگرا میباشد. بدین منظور مدلهای سازهای متعدد با سیستم مهاربندی واگرا با طولهای مختلف برای تیر پیوند و با تعداد طبقات 2، 5، 10 و 15 در نظر گرفته میشود. برای بارگذاری لرزهای سازهها از آییننامه ASCE 7-10 و برای طراحی آنها از آییننامههای AISC 360-10 و AISC 341-10 استفاده میگردد. برای محاسبه ضریب رفتار و ضریب تشدید تغییر مکان، از تحلیلهای استاتیکی غیرخطی و تاریخچه زمانی غیرخطی استفاده میشود و نتایج حاصل از روش های مختلف مورد مقایسه و بررسی قرار میگیرد. همچنین، با توجه به نتایج بدست آمده برای زمان تناوب و ضرائب اصلاح پاسخهای لرزهای، مقادیر ارائه شده در آییننامه ASCE 7-10 مورد نقد و بررسی قرار میگیرد. سرانجام، با توجه به مقادیر بدست آمده در پژوهش، روابطی برای محاسبه ضریب رفتار و ضریب تشدید تغییرمکان برحسب زمان تناوب سازه با توجه به نوع رفتار تیر پیوند پیشنهاد میگردد. نتایج تحقیق نشان میدهد ضریب رفتار ارائه شده در آییننامه برای ساختمانهای با تعداد طبقات بیشتر و طول تیر پیوند زیاد منجر به طراحی غیر محافظهکارانه میشود. همچنین، استفاده از ضریب تشدید تغییرمکان ارائه شده در آییننامه برای ساختمانهای کوتاه دارای تیر پیوند با رفتار برشی (دارای طول کمتر)، منجر به عدم محاسبه صحیح درز انقطاع و عدم کنترل صحیح جابجایی نسبی طبقات میگردد.
|
|
|
|
|
|