|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای قابلیت اطمینان
احسان جهانی بهنمیری، حامد حمیدی جمنانی، مجید مهجورلطف آبادی، دوره 11، شماره 21 - ( 6-1396 )
چکیده
امروزه بررسی لرزهای ایمنی ساختمانها یکی از ملزومات اساسی اجرای آن میباشد. در دهههای اخیر نظریه قابلیت اطمینان سازهها تحقیقات بسیار گستردهای را به خود اختصاص داده است. شبیهسازی مونتکارلو روشی مناسب برای تحلیل قابلیت اطمینان سازهها میباشد. در این مقاله، یک روش جدید نمونهگیری بااهمیت بهمنظور کاهش تعداد محاسبات تابع حالت حدی و زمان محاسباتی پیشنهاد میشود. ویژگی الگوریتم پیشنهادی عدم نیاز به دانستن موقعیت نقطه طراحی یا شکل تابع حالت حدی است. ایده اصلی الگوریتم پیشنهادی این است که مقدار متوسط تابع چگالی احتمال نمونهگیری در پروسه شبیهسازی تغییر میکند. بر این اساس تمرکز نمونهبرداری بر مناطق بااهمیت از فضای مسئله خواهد بود. یکی از روشهای محاسبه قابلیت اطمینان لرزهای سازهها در نظر گرفتن عدم قطعیتهای سازهای در برابر رکوردهای زلزله تعیینی میباشد. تحلیل قابلیت اطمینان عبور از سطح آستانه سازه برای زمینلرزههای معین، تحلیل عبور از سطحی است که احتمال تجاوز پاسخ سازه از یک مقدار آستانه تعیینشده خواهد بود. روش شبیهسازی مونتکارلو بر اساس نمونهگیری بااهمیت یکی از روشهای آماری بسیار قدرتمند برای محاسبه شاخص قابلیت اطمینان میباشد که باعث بهبود و کاهش تعداد نمونهها و افزایش سرعت عمل میشود. با توجه به وابستگی ظرفیت سیستم سازهای به خصوصیات مصالح و ابعاد اعضاء بررسی میزان عدم قطعیتهای موجود در هر یک از این پارامترها مهم مینماید.
محمد قانونی بقا، محسنعلی شایانفر، معین برخوری مهنی، یاسر سعیدپور، دوره 12، شماره 23 - ( 4-1397 )
چکیده
انتخاب ضریب اطمینان مناسب با توجه به احتمال خرابی براساس اهمیت و اقتصاد پروژه یک مسئله آماری است و از قضاوتهای مهم مهندسی میباشد. ضرایب اطمینان مورد استفاده در آییننامهها که بیشتر متکی بر تجربه و قضاوتهای مهندسی و کارهای آزمایشگاهی میباشد، بهدلایل گوناگون برای انواع حالتها یکسان تعریف میشوند. امروزه بهرهگیری از روشهای احتمالاتی بیشتر مورد توجه قرار گرفته و بهصورت یک روش عملی برای تحلیل مسائل سازهای درآمده است. در این مقاله با بهرهگیری از روش نمونهگیری شبیهسازی زیر مجموعه که روشی بسیار سریع و کارآمد در مقایسه با روش متداول شبیهسازی مونت کارلو میباشد، به بررسی احتمال خرابی یک المان متداول با تغییرات خطی مقطع در سه حالت متفاوت پرداخته میشود. بر همین اساس تأثیر هر یک از کمیتهای موثر بر کمانش، روی احتمال خرابی ستونهای با مقطع متغیر در نرمافزار متلب بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان دهنده حساسیت احتمال خرابی محاسبه شده و ضریب اطمینان مناسب در این گونه اعضا به میزان ضریب تغییرات طول و مدول الاستیسیته ستون میباشد.
|
|
|
|
|
|