|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
5 نتیجه برای مهاربندی واگرا
اباذر اصغری، سیاوش قناعت پیشه،
دوره 10، شماره 20 - ( 12-1395 )
چکیده
مطابق آیین نامه های لرزهای جدید، ورود رفتار سازه به ناحیه غیرخطی یک امر ضروری است. بدیهی است که در صورت ورود رفتار سازه به ناحیه غیرخطی خرابی برخی از المانهای سازهای اجتناب ناپذیر است. تجربه نشان داده است که برای زلزلههای متوسط به بالا تعمیرات المانها ضروری است. بنابراین استفاده از سیستم سازهای که به آسانی قابل تعمیر باشد، در مناطق لرزهای مفید است. به طور منطقی سازههایی که تغییرشکل آنها در المانهای مشخصی متمرکز شوند و علاوه بر آن تغییرمکان باقیمانده ناچیزی داشته باشند، قابلیت تعمیر بهتر و آسانتری خواهند داشت. برای این منظور در این تحقیق رفتار قاب مهاربندی واگرای مرکزگرا با فیوزهای توزیع شده در ارتفاع که مشخصهی سازههای قابل تعمیر را دارند، مورد مطالعه قرار گرفته است. در قاب مهاربندی واگرا، ستونها به زمین متصل نیستند و قابلیت بلندشدگی دارند، همچنین قاب واگرا، داخل قاب ثقلی قرار داده شده است و فیوزها بین ستون گهوارهای و ستون ثقلی قرار داده شدهاند. در ادامه کابل پسکشیده برای بازگرداندن قاب به موقعیت اولیه در امتداد ستون گهوارهای قرار داده شده است. برای بررسی رفتار لرزهای این سیستم از تحلیل استاتیکی چرخهای و دینامیکی غیرخطی استفاده شده است و مقادیر مختلف کابل و فیوز مورد مقایسه واقع شدهاند. نتایج نشان میدهند این سیستم رفتار پرچمی شکل از خود نشان میدهد و با اضافه شدن مقاومت فیوز، اتلاف انرژی نیز افزایش مییابد. همچنین با اضافه شدن تعداد کابل یا نیروی پسکشیدگی، مقاومت نهایی قاب افزایش خواهد یافت. نتایج تحلیل دینامیکی نشان میدهد که دریفت طبقات در سازه گهوارهای در کلیه طبقات یکسان است و همچنین تغییرمکان باقیمانده ناچیزی پس از زلزله وجود دارد.
علیرضا مرتضایی، وحید محسنیان،
دوره 13، شماره 25 - ( 4-1398 )
چکیده
استفاده از پیوندهای قائم در مهاربندی‌های واگرا، علاوه بر امتیازات خاص سیستم یکی از بهترین روش‌های کنترل غیرفعال در سازه است. بررسی‌های انجام شده در خصوص ضریب رفتار سیستم مذکور اگرچه ارزشمند، اما محدود است. مطالعه حاضر، با هدف درک مکانیزم خرابی در قاب‌های مجهز به پیوندهای قائم انجام شده و طی آن، ضمن تعریف و تشریح مراحل استخراج ضرایب رفتار طلب و ظرفیت، این دو پارامتر برای قاب‌های ساختمانی 4 و 8 طبقه با سیستم سازهای مذکور استخراج شده است. وجه تمایز مطالعه حاضر با دیگر مطالعات مشابه در برآورد ضریب رفتار، بیان چند سطحی و استخراج آن بر اساس نیاز لرزهای و ظرفیت قاب است. بر اساس نتایج حاصل، سیستم از شکلپذیری بالایی برخوردار است؛ به‌گونه‌ای که استفاده از ضریب رفتار طراحی تا 8 نیز، قابلیت اعتماد لرزهای قابل قبولی در شدت‌های متوسط و بالای زلزله برای قاب تامین خواهد نمود.
نادر فنائی، دانیال پسران بهبهانی،
دوره 14، شماره 30 - ( 10-1399 )
چکیده
سیستم مهاربندی واگرا دارای شکلپذیری بیشتر نسبت به سیستم مهاربندی همگرا و سختی جانبی بیشتر نسبت به سیستم قاب خمشی است و به نوعی از مزایای هر دو سیستم قاب خمشی و مهاربندی همگرا بهره میبرد. به همین دلایل، محبوبیت این سیستم در دهههای گذشته افزایش یافته است. استفاده از دو مقطع I شکل و قوطیشکل به عنوان تیر پیوند در این سیستم رایج است. در مواردی که امکان تعبیه مهار جانبی در دو انتهای تیر پیوند وجود ندارد، تیر پیوند قوطیشکل به دلیل سختی پیچشی بالا، میتواند به عنوان یک جایگزین مناسب برای تیر پیوند I شکل مطرح باشد. استفاده از سختکننده عرضی در تیر پیوند قوطیشکل، موجب به تاخیر افتادن کمانش موضعی و به تبع آن پایداری کمانشی و اتلاف انرژی بیشتر در تیر پیوند میشود، اما استفاده از سختکننده در تیر پیوند، موجب افزایش هزینه ساخت و کاهش سرعت اجرا میشود. در این مطالعه، از فولاد با تنش تسلیم پائین به عنوان یک مصالح نوین در طرح لرزهای سازههای فولادی، به منظور ایجاد پایداری بیشتر در مقابل کمانشهای موضعی و حذف سختکنندههای میانی در جان تیر پیوند قوطیشکل استفاده شده است. استفاده از فولاد با تنش تسلیم پائین در جان تیر پیوند، امکان افزایش ضخامت جان و نتیجتاً کاهش نسبت فشردگی جان را میدهد. همچنین استفاده از این نوع فولاد به دلیل تنش تسلیم پائین، شکلپذیری و سختشدگی کرنشی بالا، موجب جلوگیری از بروز کمانش و پارگی در تیر پیوند شده و علاوه بر آن، موجب افزایش اتلاف انرژی در سازه میشود، اما استفاده از فولاد با تنش تسلیم پائین در جان تیر پیوند، موجب ایجاد اضافه مقاومتی حدود 3 برابر اضافه مقاومت تیر پیوند با فولادهای متداول میشود که باید در طراحی اعضای نیرو کنترل بر اساس ظرفیت تیر پیوند مورد توجه قرار بگیرد. مطابق تحقیق حاضر، با استفاده از فولاد با تنش تسلیم پائین در جان تیر پیوند قوطی، بدون سختکننده میانی و با نسبت فشردگی کمتر از 5/16، کمانش برشی جان در تیر پیوند اتفاق نمیافتد. همچنین استفاده از فولاد با تنش تسلیم پائین در تیر پیوند، میتواند موجب افزایش ضریب رفتار سازه شود.
مهندس رسول ساعی، دکتر مهدی پورشاء، دکتر کریم عابدی، مهندس محمد امین امینی،
دوره 16، شماره 37 - ( 11-1401 )
چکیده
یکی از موضوع‌های مهم در طراحی لرزهای سازه‌ها، تعیین ضریب رفتار و ضریب تشدید تغییرمکان میباشد. آیین‌نامه‌های لرزهای به منظور بهره‌مندی از عملکرد غیرارتجاعی سازه‌ها و تعیین حداکثر تغییرمکان جانبی واقعی آنها از این ضرایب استفاده می‌کنند. هدف اصلی این تحقیق، ارزیابی اثرات طول تیر پیوند و ارتفاع سازه بر زمان تناوب و همچنین ضرایب اصلاح پاسخ‌های لرزهای شامل ضریب رفتار و ضریب تشدید تغییرمکان در سازههای فولادی ساده با سیستم مهاربندی واگرا میباشد. بدین منظور مدل‌های سازهای متعدد با سیستم مهاربندی واگرا با طول‌های مختلف برای تیر پیوند و با تعداد طبقات 2، 5، 10 و 15 در نظر گرفته میشود. برای بارگذاری لرزهای سازه‌ها از آیین‌نامه ASCE 7-10 و برای طراحی آنها از آیین‌نامه‌های AISC 360-10 و AISC 341-10 استفاده می‌گردد. برای محاسبه ضریب رفتار و ضریب تشدید تغییر مکان، از تحلیل‌های استاتیکی غیرخطی و تاریخچه زمانی غیرخطی استفاده میشود و نتایج حاصل از روش های مختلف مورد مقایسه و بررسی قرار می‌گیرد. همچنین، با توجه به نتایج بدست آمده برای زمان تناوب و ضرائب اصلاح پاسخ‌های لرزهای، مقادیر ارائه شده در آیین‌نامه ASCE 7-10 مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرد. سرانجام، با توجه به مقادیر بدست آمده در پژوهش، روابطی برای محاسبه ضریب رفتار و ضریب تشدید تغییرمکان برحسب زمان تناوب سازه با توجه به نوع رفتار تیر پیوند پیشنهاد می‌گردد. نتایج تحقیق نشان میدهد ضریب رفتار ارائه شده در آیین‌نامه برای ساختمان‌های با تعداد طبقات بیشتر و طول تیر پیوند زیاد منجر به طراحی غیر محافظه‌کارانه میشود. همچنین، استفاده از ضریب تشدید تغییرمکان ارائه شده در آیین‌نامه برای ساختمان‌های کوتاه دارای تیر پیوند با رفتار برشی (دارای طول کمتر)، منجر به عدم محاسبه صحیح درز انقطاع و عدم کنترل صحیح جابجایی نسبی طبقات می‌گردد.
مهندس دانیال پسران بهبهانی، دکتر نادر فنائی،
دوره 17، شماره 41 - ( 9-1402 )
چکیده
مطالعات پیشین، ایجاد پارگی های ترد و زود هنگام در اتصال تیر پیوند به ستون را در مجاورت جوش های شیاری اتصال بال تیر پیوند به بال ستون و در مواجه با زلزله نشان داده اند؛ این نوع پارگی به‌صورت مشابه در اتصال های فلنجی تیر پیوند به تیر خارج از پیوند نیز مشاهده شده است. در این تحقیق ایدۀ استفاده از تیر پیوند قوطی شکل با مقطع کاهش یافته در نرم افزار اجزای محدود آباکوس، به منظور کاهش مقدار تقاضای کرنش پلاستیک ایجاد شده در انتهای بال تیر پیوند و در نتیجه جلوگیری از ایجاد پارگی در این ناحیه مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده شد که استفاده از مقطع کاهش یافته منجر به کاهش مقدار تقاضای کرنش پلاستیک معادل در انتهای بال های تیر پیوند قوطی شکل تا 38٪ برای تیرهای پیوند برشی، تا 41٪ برای تیرهای پیوند متوسط و تا 68٪ برای تیرهای پیوند بلند و در نتیجه جلوگیری از ایجاد پارگی های زود هنگام در ناحیۀ مجاور جوش شیاری اتصال بال تیر به ورق انتهایی می گردد؛ مقدار کرنش پلاستیک معادل در انتهای تیر پیوند قوطی، با کاهش پارامترهای a و bو افزایش پارامتر c (پارامترهای هندسی مقطع کاهش یافته) کاهش می یابد و پارامتر c بیش‌ترین و b کمترین تأثیر را بر مقدار این پارامتر دارد؛ همچنین با استفاده از مقطع کاهش یافته در تیر پیوند قوطی شکل، مقدار اتلاف انرژی تیر پیوند به‌دلیل افزایش مشارکت بال در اتلاف انرژی، تا 35٪ برای تیرهای پیوند برشی، تا 158٪ برای تیرهای پیوند متوسط و تا 250٪ برای تیرهای پیوند بلند افزایش می یابد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
