امروزه پیرو بحث پدافند غیرعامل با افزایش احتمال حملات تروریستی و یا وقوع انفجار های خرابکارانه نیاز به بررسی ساختمان های استراتژیک موجود در برابر پدیده خرابی پیشرونده بیش از پیش احساس می شود. در این مورد پتانسیل خرابی پیشرونده در سازه های فولادی با اتصالات ساده بسیار بیشتر از سایر سیستم های سازه ای و نتایج وقوع آن بسیار مخرب تر خواهد بود. لذا در این مقاله پتانسیل خرابی پیشرونده در اتصالات ساده پیچی بصورت عددی مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از این تحقیق ارائه راهکارهایی برای بهبود و تقویت اتصالات ساده پیچی در برابر خرابی پیشرونده ناشی از حذف ناگهانی ستون می باشد. برای این منظور، میزان دوران مجاز اتصال ارزیابی شده است. راهکار های ارائه شده به نحوی در نظر گرفته شده است که سختی و گیرداری اتصال را افزایش ندهد و موجب تغییرات زیاد در مقدار و نوع بار وارده به اعضای اتصال نگردد. اتصالات پیچی ساده شامل اتصال تیر به ستون با دوبل نبشی جان به عنوان اتصال مبنا و شش اتصال پیچی دیگر است که از توسعه اتصال مبنا بدست آمده اند. در این تحقیق چندین راهکار ساده اما بسیار تاثیرگذار برای اتصالات ساده موجود پیشنهاد شده است. نتایج بررسی نشان داد که بکارگیری کابل بصورت پیشنهاد شده در برابر خرابی پیش رونده بسیار امیدوار کننده خواهد بود.