دو زلزله بم و طبس از جمله‌ زلزله‌های ویرانگری بوده‌اند که ماهیت اثر جهت‌پذیری پیشرونده (Forward Directivity Effect)  که یکی از اثرات زلزله‌های میدان نزدیک است، در آنها کاملا مشهود می‌باشد. شهر تهران با قرار گرفتن در منطقه‌ای با گسل‌های فراوان پتانسیل مواجهه با این پدیده را در صورت فعال شدن هر یک از گسلهای پیرامون این شهر دارا می‌باشد. با توجه به تغییر رویکرد آیین‌نامه‌های ساختمانی از طراحی بر اساس نیرو به سمت طراحی بر اساس عملکرد و همچنین توجه کمتر آیین‌نامه‌های ساختمانی به بحث زلزله‌های میدان نزدیک، در این مقاله سعی شده است با در نظر گرفتن اثرات زلزله‌های میدان نزدیک و همچنین اثرات ساختگاه در مناطق مختلف تهران، به بررسی سطوح عملکرد  یک ساختمان قاب خمشی شش طبقه فولادی متداول در شهر تهران که به صورت بهینه و با توجه به ضوابط استاندارد 2800 طراحی شده، پرداخته شود. در انتها میزان آسیب پذیری ساختمان فولادی رایج در تهران ناشی از زلزله در چهار سطح Immediate Occupancy ،Life Safety، Collapse Prevention و سطح E که معرف تخریب کلی ساختمان می‌باشد با رویکردی نوین به صورت نقشه‌های پهنه‌بندی با توجه به ضوابط FEMA356  و تحلیل‌های پوش‌آور ارائه شده است.