|
ارائه شاخص جدید عملکرد نسبی وزنی برای بررسی تأثیر سیستم جداسازی پایه بر رفتار لرزه‌ای سازه‌ها
|
| مجتبی باجلان1، سید مهدی زهرائی*2 |
1- دانشجوی دکتری زلزله، دانشکده مهندسی عمران، دانشکدگان فنی، دانشگاه تهران، تهران
2- استاد دانشکده عمران، دانشکدگان فنی، دانشگاه تهران، تهران ، mzahrai@ut.ac.ir |
|
|
چکیده: (335 مشاهده) |
یکی از روش های جلوگیری از انتقال مستقیم نیروی زلزله از زمین به سازه، جداسازی لرزه ای است. درواقع در جداسازی لرزه ای، هدف اصلی کاهش مقدار شتاب‌ها و نیروهایی است که در اثر زلزله به سازه منتقل می شود. این هدف با نصب سازه بر روی لایه‌های جداکننده که انعطاف‌پذیری افقی زیادی دارند انجام می گیرد. به این ترتیب هنگام زلزله که زمین زیر سازه به شدت ارتعاش می کند، حرکات چندانی به سازه منتقل نمی شود. در این پژوهش به ارائۀ یک شاخص جدید جهت مقایسۀ عملکرد سیستم جداسازی پایه پرداخته شده است که می‌تواند باعث طراحی سیستم جداسازی پایه با عملکرد بهتر برای سازه گردد. با استفاده از این شاخص به نام عملکرد نسبی وزنی (WRPI)، می توان عملکرد سازه و سیستم جداسازی پایه را علاوه بر درنظرگرفتن مقدار انرژی کرنشی جذب شده در سازه و جداساز، برای مقدار شتاب ماکزیمم و جابه‌جایی ایجاد شده در سازه و جداساز نیز مقایسه و طراحی کرد. جهت بررسی کارایی شاخص پیشنهادی و مقایسه با شاخص های پیشین، یک قاب خمشی فولادی شش طبقه با و بدون جداساز مورد مطالعه قرار گرفت. به صورت کلی شاخص WRPI نسبت به شاخص های مورد استفادۀ پیشین، دارای کارایی و عملکرد بهتری به ویژه در سازه های حساس به شتاب و تغییر شکل های بین طبقه ای می باشد. |
|
| واژه‌های کلیدی: شاخص عملکرد نسبی وزن دار، جداساز لرزه ای، سیستم جداسازی پایه، سیستم کنترل غیرفعال، ارزیابی عملکرد سازه |
|
|
متن کامل [PDF 851 kb]
(157 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
طرح لرزه ای
دریافت: 1403/6/19 | پذیرش: 1403/11/15 | انتشار: 1403/12/4
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
